قانون تجارت افغانستان
باب اول
احكام عمومي
باب اول
احكام عمومي
مقدمه:
ماده 1ـ احكام قوانين تجارتي دربارة تمام معاملات تجاريه جاريست.
ماده 2ـ مسايل تجارتي ذريعه مقاوله نامه هاي معتبره قانوني و در صورتيكه چنين مقاوله موجود نباشد به موجب صراحت و يا دلالت قوانين تجارتي حل و فصل ميگردد. اگر باين ترتيب حل و فصل شده نتواند عرف و عادات تجارتي تطبيق ميگردد. عرف و عادات محلي و خصوصي بر عرف و عادات عمومي ترجيح داده ميشود. در صورت نبودن عرف و عادات احكام قوانين ديگري كه به آن استناد ميشود تطبيق ميگردد.
تبصره
ترجيح عرف و عادات خصوصي و محلي بر عرف و عادات عمومي، عبارت است از ينكه عرف و عادات تجارتي هر محل تابع تعاملات حوزه محلي خودش مي باشد، نه تابع تعاملات مناطق ديگر هرگاه عرف و عاداتيكه در حل و فصل معاملات تجارتي موثر واقع شده بتواند در يك حوزه محلي موجود نباشد به عرف و عادات نزديك ترين محل استناد شده مي تواند.
ماده 3ـ اگر در اين قانون صراحت ديگري موجود نباشد رعايت ترتيب مندرجات ماده (2) مجبوريست.
باب دوم
احكام عمومي
ماده 116 ـ شركت هاي تجارتي عبارت از اشتراك اشخاص است كه به مقصد اجراي معاملات تجاريه در موضوع واحد يا متعدد به وجود مي آيد.
ماده 117 ـ شركت هاي تجارتي به انواع ذيل است:
الف ـ شركت تضامني (كولكتيف)
ب ـ شركت تضامني (كومانديت)
ج ـ شرك محدود المسئوليت (ليميتد)
د ـ شركت سهامي (انونيم)
هـ ـ شركت تعاوني (كوپراتيف)
ماده 118 ـ شركتهاي تجارتي داراي شخصيت حقوقيه ميباشند. بنابرين ميتوانند در تحت عناوين خود به عقد مقاولات و اجراي معاملات پرداخته صفت داين و مديون را اكتساب نمايند و نيز ميتوانند باين صفت در محاكم اثبات وجود كنند و اموال منقول و غير منقول را تصرف نمايند.
ماده 119ـ مواديكه در شركتهاي تجارتي سرمايه شناخته ميشود قرار ذيل است:
الف ـ اموال منقول مادي مانند نفوذ اشياء حيوانات.
ب ـ اموال منقول غير مادي از قبيل امتياز ـ حق اختراع ـ اجازه نامه هاي مارك(تجارتي ـ صنعتي).
ج ـ هر گونه اموال غير منقول
د ـ منافع و حق استعمال اموال غير منقول و منقول
هـ ـ سعي و عمل
و ـ اعتبار تجارتي
زـ تجارت خانه
ماده 120ـ تاسيسات حق كرايه اسم و عنوان ـ حق اختراع ـ مارك تجارتي و غيره از قبيل رسم و مودل هائيكه براي اجراي صنعت تجارتي خدمت مي كند از عناصر تجارت خانه محسوب است.
ماده 121ـ هر شريك بموجب تعهديكه راجع بتاديه سرمايه بشركت نموده در مقابل شركت مديون و مسئول است لذا شريكي كه سرمايه متعهدة خود را بشركت در موعد معينه نه پردازد مسئول جبران ضرر و جبران خساره ايست كه ازين رهگذر بشركت عايد ميگردد.
ماده 122ـ سرمايه كه در اداي آن تاخير واقع شده اگر از قبيل سرمايه نقدي باشد بر علاوه جبران خساره عايده كه در ماده 121 ذكر شده از روز لازم التاديه بودن آن تاجر به تاديه تكت پولي قانوني مجبور است.
ماده 123 ـ اگر شريكي عوض سرمايه كه بشركت تعهد كرده است طلباتي را كه بالاي اشخاص دارد بشركت حواله نمايد تا تحصيل طلبات از طرف شركت بري الذمه شده نمي تواند. اگر طلبات مذكور موجل باشد در حاليكه بر خلاف آن مقاوله موجود نباشد پس از بسر رسيدن موعد و اگر معجل باشد از تاريخ تاسيس شركت الي مدت يكماه بايد تحصيل شود اگر در ظرف يكماه تحصيل نميگردد هر قدر روزيكه اضافه از آن بگذرد مجبور به تاديه تكت پولي است اگر يك قسمت طلبات تحصيل شده باشد راجع به قسمت متباقي همين حكم مدار اعتبار است.
ماده 124 ـ قيمت اشيائيكه به صورت سرمايه آورده مي شود در مقاوله بايد تعين شود اگر تعيين نشده باشد قيمتي كه در روز دادن اشياء در بازار يا بورس جاري است معتبر خواهد بود و در صورتيكه اشيادر بورس و بازار قيمت جاريه نداشته باشد قيمتي كه از طرف اهل خبره تعيين ميگردد نزد جانبين معتبر شمرده ميشود.
ماده 125 ـ ملكيت امواليكه به صورت سرمايه آورده مي شود اگر خلاف آن در مقاوله حكمي موجود نباشد عايد بشركت است.
ماده 126 ـ راجع به ادعاي جبران ضرر و خساره تكت پولي كه در مواد (121 ـ 122 ـ 123) بيان شده اطلاع قبلي بجانب مقابل ضروري نيست اين مدعيات مانع حق فسخ شركاء كه در ماده (175) مقرر شده نمي باشد.
ماده 127 ـ هر شريك موظف است كه در اثناي رسيدگي بامور شركت مثل امور شخصي خود با نهايت حسن نيت و دقت و بصيرت رفتار نمايد.
ماده 128 ـ هيچ يكي از شركاء به نسبت كار خود از شركت حق طلب اجرت را ندارد. ولي اگر در مقاوله اخذ اجرت مقرر شده باشد مانعي نخواهد داشت كه اجرت بگيرد.
ماده 129 ـ هر شريك مسئول و ضامن ضرري است كه بحيله ـ خدعه ـ و تجاوز از صلاحيت و يا اهمال وظيفه خويش بشركت وارد نموده باشد و اين ضرر را نمي توان با منافعيكه شريك مذكور در امور ديگر بشركت تامين نموده باشد مجرا نمود.
ماده 130 ـ اجرتي كه به مامورين و مستخدمين شركت در مقابل خدمت ايشان پرداخته ميشود اگر تاديه آن قسماً و يا تماماً بصورت اشتراك در نفع مقرر شده باشد اين وضعيت بايشان صفت شريك را نمي بخشد.
ماده 131 ـ اگر صورت تقسيم نفع و ضرر در مقاوله شركت تصريح نگرديده باشد نفع و ضرر هر شريك به تناسب حصة سرمايه تقسيم ميشود.
ماده 132 ـ اگر در مقاوله تنها صورت تقسيم نفع تعيين و از طرز تقسيم ضرر بحث نشده باشد ضرر هم مانند نفع تقسيم ميشود اگر از تقسيم ضرر بحث شده صورت تقسيم نفع مسكوت عنه گذاشته شده باشد نفع هم مانند ضرر تقسيم ميشود.
ماده 133 ـ اگر در مقاوله شركت نفع شركت تنها بيكي و يا چندي از شركاء در ضرر شركت درج باشد شرط مذكور كان لم يكن است درين حال صورت تقسيم مجهول شمرده شده نفع و ضرر بموجب ماده (131) در بين شركاءتقسيم ميگردد. تنها راجع به شر يكي كه مساعي خود را بحيث سرمايه بشركت آورده و عدم اشتراك آن بضرر شركت در مقاوله شركت مشروط باشد اين شرط معتبر است.
ماده 134ـ اگر يك شركت از اختتام موعد معينه خود زيادتر دوام كند چنان اعتبار داده ميشود كه دوام آن براي يك مدت غير معين تمديد شده است.
باب سوم
(برات)
حصه اول ــ «تحرير و شكل برات»
ماده 471 ـ برات بايد محتوي شرايط ذيل باشد:
1ـ كلمه برات در متن سند بهر زبانيكه برات تحرير شده باشد.
2ـ امر تاديه مبلغ معين بلا قيد و شرط.
3ـ اسم مخاطب (تاديه كننده برات)
4ـ موعد تاديه
5ـ محل تاديه
6ـ اسم شخصي كه مبلغ در وجه او و يا حواله كردش بايد تاديه شود.
7ـ محل و تاريخ تحريرات.
8ـ امضاي صادر كننده برات.
ماده (472) را حاوي نباشد ماهيت برات را نخواهد داشت به استثناي حالاتيكه در فقرات ذيل ذكر گرديده است:
1ـ براتيكه موعد تاديه در آن ذكر نشده باشد عند الرويت قابل تاديه دانسته ميشود.
2ـ در براتيكه محل تاديه ذكر نباشد محليكه بعد از اسم مخاطب تحرير شده باشد محل تاديه شناخته ميشود.
3ـ براتيكه محل صدور در آن ذكر نشده باشد محليكه بعد از اسم صادر كننده مذكور باشد محل صدور شناخته ميشود.
ماده 473ـ برات را ميتوان قابل تاديه بامر صادر كننده يا در وجه صادر كننده يا بحساب شخص ثالث تحرير كرد.
ماده 474 ـ تاديه برات را ميتوان در اقامتگاه شخص ثالث چه در محل سكونت مخاطب باشد و چه در محل ديگري مشروط نمود.
ماده 475 ـ براتي كه عند الرويت و يا در مدت معيني بعد از ارائه قابل تاديه باشد صادر كننده ميتواند شرط گذارد كه مبلغ تاديه ـ تكت پولي دانسته باشد. در براتهاي ديگر شرط تكت پولي معتبر نيست. مقدار تكت پولي بايد تعيين شده باشد در صورت عدم تعين تكت پولي معتبر نيست اگر تاريخ ديگري مقرر نشده باشد تكت پولي از تاريخ تحريرات حساب خواهد شد.
ماده 476 ـ در براتيكه مبلغ هم بحروف و هم بارقام تحرير شده باشد اگر بين هر دو تفاوت موجود شود مبلغيكه با حروف تحرير گرديده معتبر است.
در براتيكه مبلغ تنها با حروف و يا تنها با ارقام مكرر تحرير شده باشد و در بين آنها تفاوت موجود شود به مبلغ اقل اعتبار داده ميشود.
ماده 477 ـ امضاي اشخاصيكه واجد صلاحيت و اهليت در برات نباشند باعتبار امضاي اشخاص واجد صلاحيت اثري وارد نميتواند.
ماده 478 ـ كسانيكه برات را بناءو حساب شخصيكه وكالت او را ندارد امضاء كنند هر نوع مسئوليت راجع با آن برات بايشان عايد است. در باره وكيلي كه از حدود صلاحيت خود تجاوز كند نيز عين همين حكم معتبر است.
ماده 479 ـ قبول و تاديه برات تحت ضمانت صادر كننده است صادر كننده ممكن است خود را از ضمانت قبول وارهاند ولي شرطيكه متضمن ابراء از ضمانت تاديه باشد معتبر نيست.
حصه دوم
ظهر نويسي
ماده 480 ـ برات بموجب ظهر نويسي قابل انتقال ميگردد. اگر صادر كننده برات جمله قابل انتقال نيست و با يك جمله ديگريكه عين معني را افاده كند نوشته باشد برات مذكور بطريق ظهر نويسي نقل شده نتوانسته تابع احكام طلبات غير قابل انتقال است.
برات را ميتوان به مخاطب و صادر كننده و يا مسئولين ديگري ظهر نويسي نمود با ظهر نويسي كافه حقوق متولد از برات انتقال مي يابد.
ماده 481 ـ ظهر نويسي لازم است از هر گونه قيد و شروط عاري باشد. هر شرطيكه ظهر نويسي با آن متعلق باشد بلا اثر ميباشد و ظهر نويسي يك قسمت از وجه برات باطل است.
ماده 482 ـ ظهر نويسي يا برخود برات و يا بر يك ورقه ديگر ملصق ببرات نوشته ميشود ظهر نويسي لازم است از طرف ظهر نويس امضا شود. اگردر ظهر نويسي اسم حامل ذكر نگرديده باشد و يا ظهر نويس در ظهر برات يا ورقه مصلق برات تنها به امضاء اكتفا نموده باشد اين ظهر نويسي صحيح و معتبر است. (ظهر نويسي سفيد).
ماده 483 ـ اگر ظهر نويسي از نوع ظهر نويسي سفيد باشد حامل آن ميتواند:
1ـ ظهر نويسي را بنام خود يا بنام شخص ديگري بنويسد.
2ـ برات بطور ظهر نويسي سفيد نقل و يا بيك شخص ديگري تكرارا ظهر نويسي كند.
3ـ بدون پر كردن جاي سفيد آن و يا بدون ظهر نويسي برات را بشخص ديگري نقل دهد.
ماده 484 ـ اگر بر خلاف آن قيدي نباشد ظهر نويس متكفل قبول و تاديه برات سات.
ظهر نويس ميتواند اجراي يك ظهر نويس هيچ ضمانتيرا در مقابل شخصيكه بعد از آن برات باو ظهر نويسي شده باشد ندارد.
ماده 485 ـ اگر ظهر نويسي سفيد را يك ظهر نويسي كامل (بنام شخص معين) تعقيب كند امضاء كننده ظهر نويسي اخير برات چنان تلقي ميشود كه بتوسط ظهر نويسي سفيد مالك برات است ظهرنويسهاي خط زده شده معتبر نيست. اگر ذو اليدي يك شخص بنابر سببي از برات زايل شده باشد حامل آن در صورتيكه حقوق خود را اثبات بتواند مالك آن شمرده ميشود.
ماده 486 ـ اگر حامل برات عليه مسئولين دعوي كند مدعي عليه نميتواند باستناد معاملات يا حاملين سابق يا صادر كننده دفع مسئوليت كند.
ماده 487 ـ اگر ظهر نويسي حاوي يكي از عباره هاي ذيل باشد (براي تحصيل است) (براي قبض است) و يا وكالتا يا عباره ديگري را كه دلالت بر وكالت نمايد حامل با اينكه واجد كافه حقوق متولده از برات است شهر نويسي آن را فقط بحيث وكيل ميتواند اجرا نمايد.
درين حال مسئولين اينگونه برات نميتوانند پيش از آن ادعائيكه در برابر ظهر نويس موكل دارند در مقابل حامل پيش كنند. وكالتي كه در ظهر نويسي موجود ميباشد با مرگ شخص موكل و يا بنا بر زايل شدن اهليت قانوني ساقط نميشود.
ماده 488 ـ در حاليكه در ظهر نويسي عبارت هاي (براي تضمين است) و يا (براي رهن است) و يا تعبيراتيكه معني ضمانت و يا رهن از آن فهميده شود موجود باشد حامل ميتواند از تمام حقوق متولده از ين برات استفاده كند اما ظهر نويسي برات از طرف او تنها حكم ظهر نويسي از طرف وكيل را دارد.
ماده 489 ـ ظهر نويسي كه بعد از انقضاي مدت اجراء شود در حكم ظهر نويسي است كه قبلا اجرا شده باشد.
اگر بر خلاف آن حكمي موجود نباشد ظهر نويسي بيتاريخ چنان محسوب ميشود كه قبل از ختم ميعاد اعتراض تحرير شده باشد.
حصه سوم
«قبولي»
ماده 490ـ برات را قبل از رسيدن موعد ا زطرف حامل و يا از طرف هر ذو اليد ديگري به محل اقامتگاه مخاطب براي قبولي ميتوان ارائه نمود.
ماده 491ـ صادر كننده ميتواند در برات براي قبولي مخاطب شرط مرور مدتي را قيد كند و يا بدون مدت مكلفيت حامل را در اخذ قبولي تحرير نمايد. براتيكه تاديه آن به اقامتگاه و يا بعد از ارائه تاديه آن بمرور مدتي مقيد نشده باشد صادر كننده ميتواند آن را (غير قابل قبول) بنويسد. همچنان صادر كننده ميتواند شرط بگذارد كه ارائه براي قبول قبل از تاريخ معين بعمل آمده نميتواند در صورتيكه از طرف صادر كننده قيد (غير قابل قبول) درج نشده باشد هر ظهر نويس ميتواند با تعيين يك مدت و يا بدون تعيين مدت برات را براي قبول مشروط نمايد.
ماده 492 ـ در برات هائيكه تاديه آن يك مدت معين بعد از ارائه مشروط باشد لازم است از تاريخ برات الي ظرف شش ماه ارائه شود. صادر كننده ميتواند اين مدت را كم يا زياده نمايد از طرف ظهر نويس مدت تنها تقليل شده مي تواند.
ماده 493 ـ براتيرا كه حامل براي قبولي ارائه ميكند مجبور نيست بمخاطب تسليم كند مخاطب ميتواند فرداي روزيكه برات باو ارائه شده باشد براي بار دوم طالب ارائه گردد.
اگر حامل اعتراض كند و در جواب بمطالبه بار دوم استناد نشود علاقه مندان نميتوانند قبول ننمودن مطالبه دوم را ادعا كنند.
ماده 494 ـ قبول به عبارت (قبول گرديده است)و يا به عبارت ديگري كه مفيد همين معني باشد افاده ميشود و از طرف مخاطب امضاء ميگردد محض امضاي مخاطب بر روي برات هم در حكم قبول است در حاليكه تاديه برات بعد از ارائه در يك مدت معين و يا ارائه آن در ظرف يك مدت معين براي قبولي مشروط باشد اگر حامل درج ترايخ روز ارائه را تقاضا نكند هر روزي كه قبولي در آن واقع شده باشد تاريخ همان روز درج ميشود.
اگر مخاطب در حين قبول تاريخ درج نكرده باشد لازم است حامل براي محافظه حقوق خود در مقابل ظهر نويسها و در مقابل صادر كننده ه با تنظيم يك ورقه اعتراض (پروتست) كه در وقت و زمان معين تحرير شده باشد اين غلت را اثبات كند.
ماده 495 ـ قبول بايد بدون قيد و شرط باشد ولي مخاطب ميتواند جزئي از مبلغ محتويه برات را قبول نكند. تمام قيود ديگري كه در قبول درج ميشود اگر مندرجات برات را تعديل نمايد در حكم عدم قبول است. معذالك قبول كننده بشرط در حدود شرطيكه نوشته مسئول است.
ماده 496 ـ اگر برات طوري صادر شده باشد كه در محل غير اقامتگاه مخاطب قابل تاديه باشد و نام شخصيكه باو تاديه ميشود در آن تصريح نشده باشد چنان محسوب ميشود كه قبول كننده تعهد نموده كه وجه برات را شخصا در محل تاديه ادا نمايد.
ماده 497 ـ شخصيكه برات را قبول ميكند مسئول تاديه آنست در صورت امتناع از تاديه اگر حامل صادر كننده برات هم باشد بموجب مواد (518 ـ519) همه حقوق قابل مطالبه را ميتواند دعوي كند.
ماده 498 ـ اگر قبول كننده قبولي را بروي برات نوشته باشد و قبل از تسليمي برات بحامل آنرا خط بزند چنان محسوب ميشود كه از قبول امتناع نموده است. ولي اگر مخاطب اين قبول را بحامل و يا بيكي از اشخاص امضاء كننده برات تحريرا اخبار و بعد از آن قبولي خود را خط زده باشد در دايره قبول خود مسئول است.
حصه چهارم
ضمانت
ماده 499 ـ تاديه يك برات جزو و يا وكلا توسط ضمانت تامين شده ميتواند تضمين ممكن است از طرف شخصي ثالث و يا يكي از امضاء كنندگان بوده باشد.
ماده 500 ـ ضمانت يا در برات و يا در يك ورقه ملحقه درج ميشود.
ضمانت يا عبارت (براي ضمانت است) و يا عبارت شبيه آن افاده ميشود و از طرف ضامن امضاء ميگردد. امضاي اشخاص ديگر غير از صادر كننده و مخاطب بر روي برات افاده ضمانت را ميكند در ضمانت بايد تصريح گردد كه بحساب كدام شخص ضمانت شده است و اگر تصريح نگرديده باشد بحساب صادر كننده شمرده ميشود.
ماده 501 ـ ضمانت كننده باندازه شخصيكه ضامن او شده است مسئول است. اگر برات بشكل قانوني ترتيب نشده باشد ضامن از تعهد خود بري ميباشد اگرضامن وجه برات را تاديه كند حق دارد عليه شخص ضمانت شده و اشخاص ديگري كه نزد شخص ضمانت شده مسئوليت دارند رجوع كند.
حصه پنجم
موعد
ماده 502 ـ برات را ميتوان بشرايط ذيل صادر نمود:
1ـ در مدت معين بعد از ارائه .
2ـ در مدت معين بعد از تاريخ برات.
3ـ در تاريخ معين.
تبصره: براتهاي خارج از مواعد فوق يا براتهائيكه تاديه آن مقيد باقساط شده باشد باطل است.
ماده 503 ـ براتيكه تاديه آن به ارائه مشروط باشد لازم است در موقع ارائه تاديه گردد و براتهائيكه تاديه آن در يك مدت معين بعد از ارائه لازم باشد حتما بايد در ظرف مدتي كه براي ارائه جهت قبول مشرول باشد ارائه شود.
ماده 504 ـ براتيكه وعده تاديه آن در يك مدت معين بعد از ارائه ميباشد وقت تاديه آن را تاريخ قبول و يا تاريخ اعتراض تعيين ميكند. در حاليكه اعتراض نشده باشد نسبت به شخص قبول كننده برات كه قبولي او بيتاريخ باشد روز اخير مدتيكه ذريعه قانون يا قرارداد براي ارائه تعيين گرديده اعتبار داده ميشود.
ماده 505 ـ براتيكه بيك و يا چند ماه بعد از تاريخ صدور و يا بعد از ارائه واجب التاديه ميباشد ميعاد تاديه آن تاريخ مقابل همان ماهي است كه در آن تاديه صورت ميگيرد.
و اگر تاريخ مقابل موجود شده نتواند روز اخير ماه موعد تاديه شمرده ميشود اگر برات براي تاديه در يك يا چند ماه و نيم اصدار شده باشد اول بايد ماه هاي كامل را حساب نمود. اگر موعد برات ابتداي ماه و نهايت ماه تعيين شده باشد مقصد ازين تعبيرات اول پانزدهم و روز اخير ماه است.
ذكر هشت يا پانزده روز ه و يك و يا دو هفته نبوده بلكه هشت و يا پانزده روز حقيقي است تعبير نيم ماه به 5 1 روز اطلاق ميشود.
ماده 506 ـ اگر از نظر ميعاد تادهي تقويم محل صدور برات با تقويم محل تاديه اختلاف داشته باشد تقويم محلت اديه معتبر است. اگر موعد پرداخت برات با تعطيل تصادف كند بايد روز بعد از تعطيل تاديه شود. همين قاعده در مورد ساير اوراق تجارتي نيز رعايت خواهد شد.
حصه ششم
تاديه
ماده 507 ـ حامل مجبور است بروزيكه برات قابل تاديه ميباشد و يا منتهي تا دو روز كار بعد از آن به مخاطب رجوع نمايد.
ماده 508 ـ در حاليكه مخاطب وجه برات را تاديه ميكند از حامل تقاضا مينمايد كه به برات رسيد تحرير و آنرا تسليم كند.
در صورت تاديه قسمي برات رد نميشود ولي مخاطب ميتواند تقاضا نمايد كه در برات براي قسمت تاديه شده باو رسيد داده شود.
ماده 509 ـ حامل برات قبل از حلول موعد بگرفتن وجه برات مجبور نميشود.
مخاطبيكه قبل از حلول موعد برات را تاديه ميكند ضرر اين تاديه بخودش متوجه خواهد شد. شخصيكه در حلول موعد برات را تاديه ميكند بري الزمه ميشود مشروط براينكه حيله و يا غفلت فاحش در تاديه بعمل نيامده باشد.
شخص تاديه كننده به تدقيق انتظام و توالي ظهر نويسي ها مجبور است ليكن بتدقيق صحت امضاي ظهر نويسان مكلف نخواهد بود.
ماده 510 ـ اگر برات پولي كه در محل تاديه رايج نباشد صادر گردد و صادر كننده پولي را كه تاديه آن در برات ذكر گرديده شرط نگذاشته باشد مخاطب ميتواند كه پول متداول محل تاديه را قرار قيمت (روز تاديه) اجرا نمايد اگر نوع وجه برات مقيد باشد و مديون برات از تاديه عاجز آيد حامل ميتواند تقاضا كند وجه برات را به پول محل تاديه بقرار روز نرخ موعد تاديه كند.
ماده 511 ـ نرخهائيكه در محل تاديه جاري ميباشد اساس قيمت پول خارجي شمرده ميشود. صادر كننده و يا يكي از ظهر نويسان ميتواند مبلغي را كه تاديه خواهد شد مطابق قيمت معين تسغير و در برات درج كند . اگر وجه برات به پولي تعيين شود كه در مملكت صادر كننده و تاديه كننده اسم واحد و قيمت متفاوت داشته باشد درين صورت مسكوك (پول رايج) محل تاديه معتبر دانسته ميشود.
ماده 512 ـ در حاليكه براي وجه برات در ظرف مدت معين ماده (507) براي تاديه رجوع نشود هر يكي از مديونين برات ميتوانند مبلغ برات را بمصرف و خساره حامل بمقام صلاحيت دار توديع كنند.
حصه هفتم
حق رجوع در حال عدم قبول و
عدم تاديه
ماده 513 ـ حامل عليه صادر كننده و ظهر نويس و اشخاص مسئول ديگر در حالات ذيل ميتواند رجوع كند.
1ـ اگر در حلول مدت برات تاديه بعمل نيامده باشد.
2ـ اگر از قبول كلا يا قسما امتناع شده باشد.
3ـ در صورت افلاس مخاطب خواه برات قبول شده باشد و يا نشده باشد يا در صورت معطلي تاديه از جانب مخاطب چه بحكم محكمه باشد يا نباشد.
و يا درصورتيكه حامل به محكمه مراجعه نموده و معادل وجه برات از اموال مخاطب تحت مراقبت گرفته شده و نتيجه نداده باشد.
4 ـ در صورت افلاس صادر كننده براتيكه غير قابل قبول باشد.
ماده 514 ـ استنكاف از قبول يا تاديه لازم است با يك ورقه رسميه كه اعتراض عدم قبول و يا عدم تاديه گفته ميشود اثبات كرده شود بايد اعتراض عدم تاديه در روزيكه تاديه برات لازم مي آيد و يا در ظرف دو روز كار متعاقبه بعمل آيد و اعتراض عدم قبول بايد در ظرف مدتيكه براي ارائه برات بجهت قبول تعيين شده اجرا شود.
در موضوع فقره دوم ماده (493) اگر ارائه اول برات در روز اخير موعد بوقوع آمده باشد اعتراض را ميتواند در روز آينده همان روز هم بعمل آورد.
اعتراض عدم قبول اعتراض عدم تاديه و ارائه را از بين ميبرد در حالات متذكره فقره سوم ماده (513) حامل بدون اينكه برات را به مخاطب ارائه كند و يا اعتراض نمايد ميتواند از حق رجوع خود در مقابل مسئولين استفاده كند راجع به فقره چهارم ماده مذكور حامل با داشتن دليل افلاس صادر كننده ميتواند رجوع كند.
ماده 515 ـ حامل مجبور است در ظرف چهار روز كار بعد از روز اعتراض و يا اگر در برات شرط اعاده بي مصرف موجود باشد در ظرف چهار روز كار بعد از روز ارائه كيفيت عدم قبول يا عدم تاديه را به ظهر نويس و صادر كننده اخبار كنند هر ظهر نويسي كه باو اخبار ميشود مجبور است خبري را كه گرفته در ظرف دو روز كار با علاوه كردن اسم و آدرس كسانيكه باو اخبار كرده اند بظهر نويس خود اطلاع بدهد.
تا زمانيكه بصادر كننده ميرسد بهمين منوال معامله دوام ميكند مدتهاي مذكوره از تاريخ اخذ خبر آغاز مييابد.
اگر يك ظهر نويس آدرس خود را تحرير ننموده باشد و يا بصورتي تحرير نموده باشد كه خوانده شده نتواند اخبار بظهر نويس مقدمترا ز او كافي است شخصيكه مجبور باخبار است لازم است اين خبر را به واسطه دائره مربوطه رسمي تبليغ كند.
شخصيكه در داخل مدت مقرره اخبار نكند حقوق ا و ساقط نميشود و اگر بنابر غفلت او ضرر و زياني توليد شده باشد به خود او مربوط است مقدار اين ضرر و زيان از وجه برات تجاوز نميتواند.
ماده 516 ـ اگر صادر كننده يا ظهر نويس يا ضامن در برات كلمات (اعاده بي مصرف) و يا (بي اعتراض) ويا كلماتيكه اين منظور را افاده كند نوشته باشند حامل آن برات براي رجوع خود از اعتراض عدم قبول يا عدم تاديه معاف دانسته ميشود. اما حامل برات مكلف است كه در ظرف مدت معينه بظهر نويس ها و صادر كننده اخبار نمايد اثبات عدم رعايت مدت ها بشخص راجع است كه در مقابل حامل مدعي ميشود، شرطيكه صادر كننده وضع كرده در حق كافي آنانيكه ببرات امضا نموده اند مرعي است. اگر چنين شرط از طرف يكظهر نويس يا ضامن نوشته شده باشد تنها راجع بظهر نويس يا ضامن مرعي ميباشد اگر با وجود شرطيكه از طرف صادر كننده نوشته شده باشد حامل اعتراض نمايد مصارف مربوط بخود اوست.
ماده 517 ـ اشخاصيكه برات را صادر و يا قبول و يا ظهر نويسي و يا ضمانت ميكنند در مقابل حامل بصورت منفرد و مجتمع مسئول اند حامل برات بدون اينكه مراتب را در نظر بگيرد حق دارد عليه تمام ايشان منفردا يا مجتمعا ت اقامه دعوي كند. عين همين حق را هر صاحب امضائيكه وجه برات را تاديه ميكند داراست. اقامه دعوي بمرتبه اول عليه يكي از اينها مانع اقامه دعوي عليه ديگران نميشود. اگر بيكي از ظهر نويسان رجوع شود كه تاريخ امضاء او از ديگران مؤخر باشد مانع دعوي حامل بديگران نميشود.
ماده 518 ـ حامل مي تواند از شخصيكه عليه او رجوع كرده مطالبات ذيل را بنمايد:
1 ـ وجه براتي را كه قبول نگرديده و يا قبول شده و تاديه نشده باشد و نيز تكت پولي آنرا اگر مشروط باشد.
2 ـ في صد شش تكت پولي آنرا از تاريخ حلول موعد.
3ـ مصارف اعتراض و اخباريكه از طرف حامل بظهر نويس ها و صادر كننده تبليغ گرديده باشد با مصارف ديگريكه از همين حيث متحمل شده باشد.
اگر حق رجوع قبل از حلول موعد استعمال شده باشد برات تنزيل ميشود.
اين تنزيل از روي نرخ رسمي تنزيل (نرخ بانك)و يا نرخ بازار آزاد كه در زمان رجوع در اقامتگاه حامل جريان داشته باشد حساب ميشود.
تبصره: تكت پولي فيصد شش كه در فقره (2) تصريح شده در تمام موارديكه موافقت موجود نباشد معتبر است.
ماده 519 ـ شخصيكه وجه برات را تاديه ميكند از اشخاصيكه در مقابل او مسئول اند مطالبات ذيل را مي تواند.
1 ـ تمام مبلغي را كه تاديه كرده .
2 ـ تكت پولي مبلغ مذكور را از تاريخ تاديه
3 ـ هر مصارفيرا كه متحمل شده باشد.
ماده 520 ـ هر مسئوليكه حق رجوع عليه او ا ستعمال شده باشد مي تواند در مقابل تاديه وجه برات تقاضا كند كه در مقابل برات با ورقه اعتراض باو رسيد داده شود هر ظهر نويسيكه وجه برات را تاديه ميكند ميتواند ظهر نويسي خود وظهر نويسي هاي ما بعد را خط بكشد.
ماده 521 ـ در صورت استعمال حق رجوع پس از قبول قسمي شخصيكه مبلغ قبول نشده برات را تاديه مينمايد ميتواند تقاضا كند كه تاديه مذكور بر روي برات قيد شده رسيد آن هم باو داده شود حامل برات بايد يك نقل مصدق برات را نيز باعتراض باو بدهد تا آنكه استعمال مزيد حق اعتراض ممكن شد بتواند.
ماده 522 ـ شخصيكه داراي حق رجوع است اگر در برات بر خلاف آن مشروط نباشد ميتواند بذريعه يك برات جديديكه به برات اعاده (Rechange) موسوم ميشود وجه برات را از يكي از اشخاصيكه نزد او مسئول اند دريافت كنند و لازم است (برات اعاده) از نوع قابل تاديه در اقامتگاه و عند الرويه باشد.
برات اعاده غير از مبالغيكه در مواد (518 ـ 519 ) نشان داده شده حاوي بر مبلغ دلالي و مخارج صكوكي و مصارف انتقال پول نيز ميباشد.
ماده 523 ـ حق رجوع حامل بصادر كننده ظهر نويسها و ساير مسئولين برات (باستثاي حق رجوع بقبول كننده) در موارد ذيل ساقط ميگردد:
1 ـ هرگاه مدت معينه قانوني براتهائيكه عند الارائه يا بعد از يك مدت پس ارائه قابل تاديه باشد منقضي شده باشد.
2 ـ در صورتيكه اعتراضات مربوط به عدم قبول يا عدم تاديه بعد از مدت معينه قانوني بعمل آمده باشد.
3ـ اگر براتي داراي شرط (بي مصرف) بعد از مدت معينه ارائه شده باشد و يا اگر از طرف صادر كننده قيد باشد كه در ظرف مدت معينه براي قبول برات ارائه گردد در صورت عدم مراعات به آن و اين قيد در صورتي اعتبار دارد كه از فحواي آن استنباط نشود كه مقصد صادر كننده ابراء ذمه از مسئوليت قبول بوده است.
اگر يك ظهر نويس در ظهر نويسي خود مدتي را براي ارائه درج نموده باشد از ين مدت تنها همان ظهر نويس ميتواند استفاده نمايد.
ماده 524 ـ اگر در ظرف مدت هائيكه قانونا معين است ارائه برات و اعتراض به سبب يك مانع غير قابل رفع (فورس ماژور) ممكن نشود مدت ها ي مذكور تمديد ميشود.
حامل برات مجبور است بلا تاخير علل مجبره (فورس ماژور) را بظهر نويس خود اطلاع دهد. و اين اطلاع بايد در برات و يا يك ورقه ضميمه منضمه كه در آن تاريخ نوشته و امضا شده باشد تحرير شود.
بعد از رفع علل مجبره حامل بايد برات را بدون فوت وقت براي قبول و يا تاديه ارائه كند و در صورت لزوم اعتراض نامه صادر نمايد. اگر علل مجبره بيشتر از سي روز بعد از حلول موعد دوام كند بدون اينكه بارائه برات و تحرير اعتراض حاجت باشد حق رجوع استعمال شده ميتواند.
درباره برات هائيكه با ارائه و يا در يك مدت معين بعد از ارائه قابل تاديه باشد مدت سي روز از تاريخي حساب ميشود كه حامل علل مجبره را به ظهر نويس خود خبر داده باشد ولو اين تاريخ قبل از اختتام موعد ارائه هم بوده باشد.
در احواليكه اعتراض تنها به شخص حامل و يا شخصيكه مامور به ارائه برات است عايد گردد از علل مجبره (فورس ماژور) شمرده نميشود.
حصه هشتم
توسط
ماده 525 ـ صادر كننده يا ظهر نويس ميتواند شخص ديگري را معرفي كند تا در صورت نكول مخاطب براي قبول يا تاديه باو مراجعه شود شخص ثالث و مخاطب و هر شخصيكه بنابر امضاء برات مسئوليت داشته باشد (غير از شخصيكه برات را قبول ميكند) ميتوانند توسط كنند شخصيكه براي يكي از امضاء كنندگان توسط ميكند مجبور است بكسي كه براي او توسط نموده باشد از وساطت خود در ظرف دو روز كار اخبار كند.
قبول بالتوسط
ماده 526 ـ در صورتيكه موعد برات حلول نموده و حامل صلاحيت رجوع را داشته باشد قبول بالتوسط بعمل آمده ميتواند حامل در قبول وساطت مختار است و اما اگر حامل پيشنهاد بالتوسط را قبول مينمايد حق مراجعتي را كه پيش از حلول موعد عليه مسئولين برات دارد از دست ميدهد.
ماده 527 ـ كيفيت قبول بالتوسط در برات تحرير و از طرف توسط كننده امضاء ميشود قبول بالتوسط بحساب هر كسيكه بعمل آمده باشد تصريح ميگردد. در صورت عدم تصريح بحساب صادر كننده محسوب ميشود.
ماده 528 ـ قبول كننده بالتوسط در مقابل حامل مسئول است. و اگر اين قبول بالتوسط بحساب مخاطب باشد در مقابل ظهر نويسي هائيكه بعد از آن ميآيند مثل مخاطب مسئول است.
با وجود قبول بالتوسط شخصيكه براي او توسط واقع ميشود و يا كفيل قانوني او ميتواند طبق ماده (518) وجه را تاديه كرده برات يا در صورت ايجاب ورقه اعتراض را طلب كند.
تاديه بالتوسط
ماده 529 ـ در تمام احواليكه حامل داراي حق رجوع ميباشد چه در حلول موعد و چه قبل از آن تاديه بالتوسط ممكن است تاديه بالتوسط بايد شامل تمام مبلغ قابل تاديه باشد و بايد منتهي فرداي روز آخري كه براي اعتراض عدم تاديه مقرر است اجرا شود.
ماده 530 ـ اگر برات بالتوسط قبول شده و تاديه بعمل نيامده باشد حامل فرداي روز آخري كه براي اعتراض مقرر است اعتراض عدم تاديه را تحرير ميكند. در حاليكه در ظرف مدت مذكوره اعتراض تحرير نگردد شخصيكه برات بحساب او قبول شده و همچنان ظهر نويسان ما بعد از مسئوليت بري ميشوند.
ماده 531ـ حامليكه تاديه بالتوسط را مطابق ماده (518) قبول نميكند حق رجوع خودرا در مقابل اشخاصيكه تاديه باعث برات ذمه ايشان ميشود از دست ميدهد.
ماده 532ـ تاديه بالتوسط براي هر شخصيكه اجرا ميشود با تحرير و امضاي روي برايت اثبات ميگردد.
اگر در برات نشان داده نشده باشد كه تاديه براي كدام شخص بعمل آمده چنان فرض ميشود كه برات صادر كننده است برات ورقه اعتراض در صورتيكه اجرا شده باشد بشخصيكه بطريق توسط برات را تاديه مينمايد تسليم ميشود.
ماده 533ـ تاديه بالتوسط براي هر كسيكه بعمل آيد حقوق را كه حامل در مقابل آن شخص و اشخاص ديگري كه نزد او مسئولند دارد بشخص تاديه كننده انتقال مينمايد.
ولي آن شخص برات را نميتواند مكررا ظهر نويسي كند. تاديه بالتوسط (براي هر كسيكه توسط واقع شده باشد) مستلزم برائت ذمه ظهر نويسان ما بعد ميباشد. در حاليكه براي تاديه بالتوسط متوسطين متعددي موجود باشد توسط هر كدام آنها كه برائت اشخاص زياده تر را در برداشته باشد ترجيح داده ميشود.
حصه نهم
تعداد نسخه هاي برات
ماده 534 ـ برات بصورت نسخه متعددي كه از هم ديگر تفاوت نداشته باشد صادر شده ميتواند در متن برات هائيكه به نسخه هاي متعدد نوشته ميشود بايد نمبر مسلسل نسخه ها تحرير شود. هر نسخه برات كه داراي نمبر مسلسل نباشد برات جداگانه شناخته ميشود. اگر در متن برات عبارت تنها يك نسخه نوشته نباشد حامل ميتواند با تحمل مصارف نسخه هاي متعددي مطالبه كند اگر برات يك نسخه بوده و در آن ظهر نويسي بعمل آمده باشد و پس از آن حامل نسخه هاي متعددي بگيرد بايستي بظهر نويس قريب خود مراجعه كند و اين ظهر نويس مكلف است بر له حامل بظهر نويس ما قبل رجوع كند و بهمين و تيره ظهر نويسي جريان مي يابد. ظهر نويسان مجبور اند كه بنسخه هاي جديد برات ظهر نويسي هاي خود شانرا تحرير كنند.
ماده 535 ـ اگر تاديه بمقابل يك نسخه از براتيكه به نسخه هاي ديگر بي اثر ميگردد با وجود اين مخاطب به نسبت هر يكي از نسخه هاي قبول شده كه مسترد نگرديده باشد مسئول است ظهر نويس كه نسخه هاي متعددي را با اشخاص متعدد تفويض ميكند و همچنان ظهر نويسهاي ديگري كه بعد از او مي آيند بمقابل نسخه هائيكه امضاي شانرا محتوي بوده و مسترد نشده باشد مسئول اند.
حصه دهم
جعل كاري ـ تحريفات
ماده 536 ـ جعل يك امضاء در برات چه امضاي صادر كننده باشد و يا قبول كننده بامضاهاي ديگري كه در برات موجود است خللي وارد نميكند.
ماده 537 ـ اگر در متن برات تحريف واقع شود اشخاصيكه بعد از تحريف امضاء نموده اند به مبلغ بعد از تحريف و آنانيكه قبل از آن امضا نموده اند بر طبق متن اصل برات مسئولند.
حصه يازدهم
مرور زمان
ماده 538 ـ كافه دعاوي كه عليه قبول كننده از رهگذر برات نشئت نمايد از تاريخ حلول موعد بعد از مرور مدت سه سال ساقط ميشود دعاوي ئيكه حال عليه ظهر نويسان و صادر كننده اقامه كند و از تاريخ اعتراضيكه در وقت معين آن نوشته شده باشد (و اگر در سند شرط اعاده بدون مصرف موجود باشد از تاريخ انقضاي موعد) بمرور يكسال ساقط ميشود دعوائيكه ظهر نويسان بر عليه همديگر شان و يا عليه صادر كننده اقامه كند از تاريخ تاديه برات از طرف ظهر نويسان و يا از تاريخي كه عليه خود آنها اقامه دعوي شده باشد بمرور شش ماه ساقط ميشود.
ماده 539 ـ معامله كه مسلتزم قطع مرور زمان است تنها در حق كسيكه از آن استفاده ميكند معتبر است.
حصه دوازدهم
احكام عموميه
ماده 540 ـ اگر موعد يك برات با ايام تعطيل مصادف باشد تاديه آن در روز اول كاري كه يوم تعطيل را تعقيب ميكند طلب ميگردد و همچنان جمله معاملات متعلق ببرات بالخاصه موضوع ارائه براي قبول و تحرير اعتراض در روز كار اجرا ميشود.
در صورتيكه يكي از معاملات مذكوره در داخل يك مدتي تصادف كند كه روز آخر آن قانونا تعطيل شمرده شود مدت مذكور تا روز اول كاري كه روز انقضاي مدت مذكور را تعقيب ميكند تمديد ميشود. روزهاي تعطيل كه در بين واقع ميشود بحساب مدت داخل است.
ماده 541 ـ مدتيكه قرار قانون با مقاوله معين باشد روزهاي اول آن باين مدتها شامل نميشود.
ماده 542 ـ اهليت اشخاص در تعهدات برات نظر به قوانين دولت متبوع اشخاص تعهد كننده تثبيت ميگردد.
ماده 543 ـ اجراي هر گونه تعهدات در معامله برات تابع قوانين مملكتي است كه تعهد در آنجا بعمل آمده است.
ماده 544 ـ اعتراض و بالعموم هر اقدامي كه براي حفظ حقوق ناشيه از برات و استفاده از آن بعمل مي آيد تابع قوانين مملكتي خواهد بود كه از آن بعمل ميايد تابع قوانين مملكتي خواهد بود كه آن اقدام در آنجا عملي ميشود.
باب چهارم
احكام عمومي
ماده 589 ـ اگر دو شخص و يا اشخاص متعدد در ضمن يك معامله كه خواه براي يك نفر و يا همه ايشان ماهيت تجارتي را دارا باشد در مقابل شخص ثالثي مشتركا داخل تعهد شوند در صورتيكه خلاف آن در قرارداد تصريح نشده باشد مجتمعا مسئول شمرده ميشوند. عين همين حكم بر اشخاصيكه ضمانت ديون را مي نمايند نيز تطبيق ميشود.
ماده 590 ـ پوليكه در نتيجه كدام عقد تجارتي واجب التاديه شود و در داخل مملكت رواج قانوني نداشته باشد در انقضاي وعده تبديل آن نظر به نرخ روز به پول افغاني جائز است.
ليكن اگر در حين عقد تاديه پول خارجي كه رواج قانوني نداشته باشد تصريح شود و يا به اين معني كدام عبارت ديگري استعمال شده باشد شرط تاديه عين پول خارجي معتبر است.
ماده 591 ـ شخصيكه تعهد تجارتي خود را در اثر حيله و تقصير ايفا نكند و يا در ايفاي آن تاخير نمايد بعد از اينكه رسما و يا بارسال مكتوب راجستري به او اخطار ميشود مجبور است كه خساره را كه متعهد له دچار شده با مفادي كه از آن محروم گرديده جبران كند.
اسباب مجبره ( فورس ماژور) ازين حكم مستثني است.
ماده 592 ـ اگر متعهد تعهد خود را نقض نمايد يا تعهدي را كه بصورت مطلق در يك وقت معين و يا در ظرف يك مدت معين لازم الاجرا باشد ايفا ننمايد و يا موضوع تعهد عبارت از نكردن يك عمل باشد و آن را اجرا نمايد بدون اخطار دعوي جبران خساره شده ميتواند.
ماده 593 ـ اگر مبلغي كه در تعهد بنام جبران خساره معين شده باشد از مقدار منفعتي كه متعهد له در صورت ايفاي تعهد حاصل مينمود اضافه هم شود محكمه نميتواند اندازه آن را تنزيل دهد در صورتيكه بر خلاف آن را تنزيل دهد در صورتيكه بر خلاف آن در قرارداد صراحت نباشد متعهد له باخذ مبلغي كه بنام جبران خساره مقرر داشته است به عوض ايفاي تعهد مجبور نميشود اگر ضرريكه متعهد له به آن دچار شود از مبلغيكه بنام جبران خساره معين ميشود زيادتر باشد در صورتيكه در قرارداد صراحتي بر خلاف آن موجود نباشد متعهد مجبور است مبلغ اضافي را هم تاديه كند.
ماده 594 ـ اگر عدم ايفاي تعهد در اثر علني باشد كه قبلا قابل پيش بيني نبوده و يا از تقصير دائن توليد شده و يا در اجراي تعهد قيد احترازي از جانب متعهد له قبول شده باشد متعهد به هيچ نوع به جبران خساره مكلف شده نميتواند.
ماده 595 ـ دادن بيعانه دليل عقد شمرده ميشود در حال ايفاي تعهد طرفين بيعانه محاسبه ميشود.
اگر عقد در اثر رضاي طرفين وي ا نظريه سبب ديگري كه موجب جبران خساره نباشد فسخ گردد بيعانه بصاحب آن اعاده ميشود.
ماده 596 ـ در صورتيكه برخلاف آن در قرارداد و يا عرف تجراتي مقرر نباشد طرفيكه در اثر تقصير خود به ايفاي تعهد نمي پردازد اگر بيعانه داده باشد حق مطالبه آنرا ندارد و اگر شخصي تعهد را بنابر تقصير خود ايفا نكند گيرنده بيعانه علاوه از اعاده بيعانه مجبور است كه معادل آنرا هم بجانب مقابل بپردازد در هر دو صورت طرفيكه تعهد خود را ايفا نكند مجبور است خساره طرف ديگر را ولو اينكه از پول بيعانه اضافه هم باشد جبران كند.
ماده 597 ـ اگر يكي از طرفين در مقابل تاديه و يا وعده تاديه مبلغ معين حق رجوع از عقد را براي خود شرط گذاشته باشد شروع ايفاي تعهد و يا قبول ايفاي تعهد طرف مقابل مانع اجراي حق رجوع مي گردد.
ماده 598 ـ تكت پولي دين تجارتي بعد از انقضاي ايام معين و در صورت تعيين معود معين از تاريخ اخطار حساب مي شود.
ماده 599 ـ شخصيكه واجد اوصاف تجارتي بوده براي يكنفر تاجر و يا غير تاجر عملي را انجام دهد كه از ايجابات تجارتي وي باشد و يا بصورت ديگري تحصيل منفعت نموده باشد حق دارد عوض آن عمل را مطالبه و اخذ نمايد.
علاوه بر اين حق دارد مبلغي را كه براي اجراي كار و يا تحصيل منفعت بطور پيشكي داده و مصارفي را كه بعمل آورده باشد از تاريخ مصرف با تكت پولي طلب نمايد.
ماده 600 ـ تكت پولي در امور تجارتي به اساس موافقه جانبين آزادانه تعيين شده ميتواند.
ماده 601 ـ تعهد تجارتي در محليكه در قرارداد معين شده و اگر در قرارداد معين نشده باشد در محليكه نظر به ماهيت و مقصد تجارت ضمنا معين شده ميتواند لازم الاجرا است اگر محل اجرا در قرارداد تصريح نشده و ضمنا نيز معين شده نتاند متعهد مجبور است تعهد خود را به محليكه تجارت خانه او ميباشد و اگر تجارت خانه نداشته باشد در محل اقامت خويش اجرا كند.
ماده 602 ـ تعهد تسويه يك مبلغ اگر بر خلاف آن بطور صريح يا ضمني در قرارداد ذكر نشده باشد در محل تجارت خانه دائن و اگر تجارت خانه او موجود نباشد در اقامتگاه شخصي او ايفا مي شود. و مديون حق مطالبه مصارف و خساره تسويه را ندارد.
ماده 603 ـ خواهش ايفاي يك تعهد كه زمان اجراي آن در مقاوله تعيين نگرديه باشد در هر زمان ممكن است و ليكن تعهديكه نظر به عرف و يا چگونگي معامله بعد از مرور يك مدت معين از عقد قابل ايفا باشد نميتوان متعهد را قبل از انقضاي مدت مذكور به ايفا مجبور ساخت.
ماده 604 ـ اگر شرط شده باشد كه تعهد در بين مدتيكه صراحتا و ياضمنا تعيين شده ايفا گردد لازم است قبل از ختم آن مدت اجرا شود. اگر ختم مدت مصادف با روز تعطيل عمومي باشد اقلا يكروز قبل از روز ختم ايفا گردد.
اگر مديون قبل از ختم موعد اذن تاديه دين را داشته باشد در صورتيكه عرف و عادتي بر خلاف آن وجود نداشته باشد نمي تواند بدون رضاي دائن دين را تنزيل كند.
ماده 605 ـ اگر در مقاوله راجع به نوع و وصف اشيائي كه تسليم آن تعهد شده است تصريحي موجود نباشد متعهد ميتواند از اشياي كه داراي وصف و نوعيت متوسط باشند بدهد ولي همانطوريكه متعهد مجبور بدادن جنس اعلي نيست بدادن جنس ادني هم مجاز نميباشد.
ماده 606 ـ عقديكه طرفينر ا الزام مي نمايد تايك طرف تعهد خويشرا ايفا نكند طرف ديگر بايفاي تعهد مجبور نيست ليكن اگر يكطرف نظر بصراحت قرارداد و يا ماهيت معامله و يا نظر بعرف جاريه مقدمتر از طرف ديگر باجراي تعهد مكلف باشد ولو كه طرف ديگر تعهد خود را ايفا ننموده باشد باجراي تعهد مذكور مكلف است.
ماده 607 ـ در صورتيكه يكي از طرفين تعهد خود را ايفا نمايد و طرف ديگر اجرا نكند اجرا كننده ميتواند يك اطلاعيه ارسال كند مبني بر اينكه اگر طرف ديگر به ايفاي تعهد در ظرف مدت مناسب اقدام نكند عقد فسخ خواهد شد و پس از آن به محكمه مراجعه و فسخ قرارداد را مطالبه ميتواند.
طرفيكه به محكمه براي فسخ مراجعه ميكند ايفاي تعهد را تقاضا نميتواند بعد از اقامه دعوي فسخ همان طوريكه محكمه نميتواند به مدعي عليه براي ايفاي تعهد مهلت بدهد بهمان صورت نميتواند پيش نهاديرا كه از جانب مدعي عليه به نسبت ايفاي تعهد ميشود قبول كند اگر فسخ عقد معلق به يك شرط باشد و يا براي اجراي آن صراحتا و يا ضمنا مدتي معين شده باشد بعد از تحقق شرط و يا مرور مدت طرف ديگر به قبول خواهشيكه از جانب متعهد راجع بايفاي تعهد ميشود مجبور نميگردد.